Pas tensioneve të fundit kufitare me Kinës e Indisë në rajonin e kontestuar të Himalajeve, ekspertët e aeronautikës kanë nisur hipoteza mbi mundësitë e secilës palë në një përplasje të mundshme ajrore, çka do të përqendrohej kryesisht mes modeleve kineze J-11B dhe atyre franceze të Indisë, Rafale.
Flota ajrore e Kinës ka në veprim gjuajtësit e vet të gjeneratës së katërt J-11B që prej fundit të viteve 1990, një platformë ajrore e bazuar te dizajni i mjeteve sovjetike Su-27 por me sisteme të përmirësuara.
Kina ka prodhuar gjithashtu modele akoma më moderne gjuajtësish si J-16 e J-20, por J-11B mbetet forca më e madhe në numër vazhdon të krahasohet me platforma të avancuara si F-15C Eagle e SHBA dhe Su-27M i Rusisë.
Ndërsa forcat ajrore indiane janë mbështetur historikisht në gjuajtësit ruse Su-30MKI, por prej disa vitesh ajo ka përfunduar kontratën për 36 njësi dhe ka nisur të marrë gjuajtësit elitarë francezë Rafale me disa nga tiparet më të avancuara të elektronikës luftarake.
Rafale është një avion modern, me sisteme të afta anti-gjurmimi dhe zhurmimi të radarëve.
Por J-11B kompenson aftësitë e tij me një radar më të madh dhe zbulon më në disancë objektivat armike.
Rafale mund të kompensojë forcën më të vogël të radarit të tij me gjurmën më të vogël trupore.
Në lidhje me performancen J-11B ka shpejtësi më të madhe që arrin në Mach 2.25, në krahasim me Mach 1.8 të Rafale.
Ndoshta avantazhi i vetëm i Rafale ndaj rivalit kinez është elektronika moderne për shmangien e zbulimit, zhurmimit të radarëve armiq dhe neutralizimit të sulmeve armike me raketa.
Por gjuajtësit kinezë J-11BG kanë arritur tashmë standarde të larta dhe kanë lënë prapa ato të Rafale – dhe me shumë gjasa do të dominonin në një përballje direkte, sipas analizës se MilitaryWatch.
