Tarifat e Donald Trump nuk kanë kursyer as lingotat e arit, duke krijuar konfuzion në një treg që mendonte se ishte përjashtuar nga masat e ashpra të administratës amerikane.
Reagimi i menjëhershëm ishte një rritje e çmimeve të metalit të çmuar në Nju Jork, të cilat arritën një rekord të ri prej 3,543 dollarësh për ons.
Ari zakonisht përjashtohet nga detyrimet, duke pasur parasysh rolin e tij të rëndësishëm në sistemin financiar global. Shtëpia e Bardhë tha në prill se do të kursehej nga tarifat. Kjo u prit me habi midis tregtarëve, veçanërisht Zvicrës , eksportuesit më të madh në botë të metalit të çmuar. Për Bernën, tarifat e arit janë një dush i ftohtë, duke shtuar vendosjen e një tarife prej 39% për produktet zvicerane nga Shtëpia e Bardhë. Ky vendim e ka futur politikën e vendit në kaos. Për të provuar të zgjidhë bllokimin me Uashingtonin, Zvicra po vlerëson të gjitha opsionet e disponueshme, duke përfshirë kërkimin e ndihmës nga Gianni Infantino, presidenti i FIFA-s nga qyteti zviceran i Brig, i cili ka një marrëdhënie personale të gjatë me manjatin, shkruan ANSA.
Vendimi i Trump për të synuar arin mund të ketë pasoja të gjera për rrjedhën e lingotave në të gjithë botën. Tregu global përdor kontratat me afat të tregtuara në bursën Comex për të mbrojtur pozicionet e tij, gjë që supozon se metalet mund të importohen lehtësisht në depot e tij në Shtetet e Bashkuara për të zgjidhur kontratat. Tarifat e bëjnë këtë proces më të shtrenjtë, dhe duke pasur parasysh rolin kyç të Zvicrës në këtë sektor, transaksioni do të rriste ndjeshëm kostot. Prandaj sugjerimi i fundit për përdorimin e Londrës për transaksionet e arit: një veprim i tillë do të kërcënonte statusin e Nju Jorkut si tregu më i madh i kontratave me afat të arit në botë.
“Tarifat po kanë një ndikim shumë pozitiv në tregjet e aksioneve, me rekorde të reja pothuajse çdo ditë. Ato gjithashtu po sjellin qindra miliarda dollarë në arkën e Amerikës”, ka përsëritur triumfuesi Trump për ditë të tëra. Mesatarisht, tarifat amerikane janë në 20.1% – sipas llogaritjeve nga Organizata Botërore e Tregtisë dhe Fondi Monetar Ndërkombëtar – më e larta që nga vitet 1910, me përjashtim të disa javëve në vitin 2025. Dhe ndërsa BE pret nënshkrimin e Trump në deklaratën e përbashkët, Japonia i ka kërkuar Uashingtonit të ndryshojë urdhrin presidencial mbi tarifat kundër Tokios për të eliminuar akumulimin e tarifave dhe kështu të pasqyrojë me saktësi marrëveshjen e arritur.
Situata është më komplekse në Indi , ku Uashingtoni po përdor gjithnjë e më shumë tarifat si një armë gjeopolitike për të ushtruar presion mbi Nju Delhin që të zvogëlojë dhe ndalojë blerjet e naftës nga Rusia, duke dobësuar kështu makinën e luftës së Rusisë kundër Ukrainës. Trump ka vendosur tarifa të përgjithshme prej 50% ndaj Indisë, duke përfshirë një gjobë prej 25% për naftën bruto ruse. Pavarësisht presionit të lartë, negociatat midis Shteteve të Bashkuara dhe Indisë po vazhdojnë, me Nju Delhin që mohon se po ndalon blerjet e armëve amerikane. Por arritja e një marrëveshjeje nuk duket e afërt duke pasur parasysh marrëdhëniet e tensionuara midis Trump dhe Kryeministrit Narendra Modi. Të dy udhëheqësit zhvilluan një takim të tensionuar më 17 qershor, gjatë të cilit Modi sqaroi se India dhe Pakistani kanë diskutuar drejtpërdrejt armëpushimin dhe se India “nuk pranon dhe nuk do të pranojë kurrë ndërmjetësim”, duke kundërshtuar në mënyrë efektive manjatin. Për javë të tëra, Trump kishte marrë meritat për parandalimin e një lufte bërthamore midis Indisë dhe Pakistanit, duke e paraqitur veten para botës si një “president paqeje”. Që nga ajo telefonatë, toni i presidentit ndaj Indisë ka ndryshuar, nga lavdërimi i vendit në sulmin e ashpër ndaj tij, madje duke vendosur tarifa të rënda.
