Mbetjet e një dinozauri që jetoi 110 milionë vjet më parë në pjesën qendrore të Argjentinës së sotme, u zbulua nga një ekip paleontologësh spanjollë dhe argjentinas.
Këto fosile rrjedhin nga tre dinozaurë të veçantë nga grupi herbivor i sarupodëve, nga të cilat më të famshmet janë diplodokusi dhe brontosaurusi. Kjo specie e re quhej Lavocatisaurus agrioensis.
“Ne kemi gjetur shumicën e eshtrave të kafkës: hunda, nofulla, shumë dhëmbë dhe eshtra që nxjerrin jashtë zgavrat e syve dhe për shembull mund të bëjmë rindërtim pothuajse të plotë”, tha Hose Luis Carballito, një studiues nga Muzeu dhe Këshilli Kombëtar për Kërkimin Shkencor “Eddie Ferulo”.
Gjithashtu, u gjetën pjesë të qafës, bishtit dhe shpinës.
“Jo, vetëm që është një zbulim i një specieje të re në një zonë ku ju nuk prisni të gjeni fosile, por kafka e kësaj kafshe është e ruajtur tërësisht”, shton Carbadido.
Këto mbetje fosile i përkisnin një dinozauri rreth 12 metra të gjatë dhe dy të rinj, gjatësia e të cilëve shkonin nga gjashtë deri në shtatë metra.
Paleontologët thonë se këta dinozaurë po lëviznin në grup dhe ata ngordhën së bashku.
“Ky zbulim shënon gjithashtu shënimin e parë të migracionit në grup midis dinozaurëve të gjinisë Rebbachisaurus”, thotë autori kryesor i këtij studimi, José Ignasio Kanudo nga Universiteti i Saragozës.
Zona në të cilën u gjetën këto fosile nuk është e zakonshme për dinozaurët, pasi në atë kohë ishte një shkretëtirë me liqene sporadike.
Saurpodët ishin krijesat më të mëdha ndonjëherë që ecnin në planet. Besohet se supersaurus mund të arrinte gjatësinë deri në 34 metra, dhe argentinosaurusi mund të peshojë deri në 120 tonë.
Por ky zbulim nga provinca e Neukvenit, botuar në revistën shkencore Acta Palaeontologica Polonica, mbetet një surprizë e madhe.
“Dikush mund të imagjinonte se ky grup i sauropodëve mund të përshtatej me lëvizjen në mjedise të largëta, me vegjetacion të vogël, lagështirë dhe ujë të vogël, megjithatë kjo është një zonë në të cilën kurrë nuk do të kërkonit fosile”, tha Carbadido. /Telegrafi/
