Shkruan: Florim Zeqa
Në kohën në të cilën po jetojmë, sikur jemi shkëputur skajshmërisht nga gjërat më të rendësihme dhe më të vlefshme të kësaj bote, siq janë; dashuaria, respekti mirësjellja, morali dhe vlerat e përgjithsshme njerëzore.
Njerëzit aq shumë janë dhënë pas parasë dhe pasurisë, duke u mashtruar se janë të përkohshëm në këtë botë, si dhe duke harruar se ka gjëra në jetën e njeriut nuk mund të blihen me para,…me para nuk blihet kënaqësia shpirtërore, dashuria dhe as respekti njerëzor.
Në të kaluarën jo shumë të largët, edhe pse nuk kishim shumë para, ndjeheshim më të lumtur dhe me të relaksuar shpirtërisht. Nuk e mbanim shumë mendjen tek pasuria, mjaftoheshim me ato që kishim,…dhe i luteshim Zotit të kemi shëndetin dhe rehatinë shpirtërore.
Sikurse virusi që depërton më lehtë tek njerëzit me imunitet më të dobët, ashtu edhe zhvillimi i hovshëm teknologjik depërton me shpejtësi marramendëse tek shoqëritë njerëzore më nivel më të ulët emancipues dhe ekonomik.
Kështu po ndodhë edhe në shoqërinë shqiptare, në veqanti po flas për shqiptarët e Kosovës, të cilëve edhe pse u mungojnë shumë nga gjërat më elementare për jetë, nuk u mungojnë teknologjitë e fundit të telefonisë mobile, laptopat, makinat luksoze dhe gjërat e tjera, për të cilat ne gjeneratat tona, jo vetëm që nuk i kishim, nuk kinim mundësi as të ëndërronim posedimin e tyre në të ardhmen!
Edhe pse, sot jetojmë në epokën e zhvillimit të hovshëm tenologjik, është e papranueshme largimi nga tiparet sa të vlefshme po aq të dobishme për jetë siq janë; mbrojtja e identitetit njerëzor, ruajtja dhe kultivimi i traditave të bukura kombëtare, ruajtja e nderit familjar, respektimi i fjalëve të prindërve dhe të moshuarve,…duke mos i harruar as traditat e bukura të vizitave tek fqinjët dhe farefisi i gjërë.
Hiq më larg se në vitet e ’90-ta, i gëzonim dhe respektonim gjitha këto veti të mira, si një thesar i çmuar kombëtar, i trashëguar që nga lashtësia.
Çfarë po ndodh me ne kështu?
Përgjatë okupimit të egër dhe brabar serb, ishim me të bashkuar me njëri-tjetrin, më solidar dhe me të gatshëm për të ndihmuar të varfërit dhe skamnorët,…siq e thotë në këngën e saj “Ma t’mirë me u ba”, bilbili i këngës popullore Shyhrete Behluli; “Njerëz ma t’mirë jemi kanë,…krejt çka kemi pas bashk i kemi nda,…kemi jetue në kohë më të vështirë , e kemi pas shpirtin ma të mirë,…nuk kemi pas por nuk kem lakmu, me shumë pak jemi gëzue,…e sot çka u ba”!!!
Çuditërisht, në ditët e sotme, aq thellë ka hyrë paraja në shpirtërat e njerëzve, sa që njerëzit mendojnë se çdo gjë blihet me para, duke harruar aspektin human,…duke harruar se nga kjo botë, ashtu siq kemi ardhur lakuriq edhe do të ikim të tillë pa pasur mundësi të marrim asgjë me vete.
Përderisa njerëzit e bizneseve dhe kastës politike, paranë e kanë Zot, e kanë Fe, e kanë Atdhe,…për para e shesin nderin dhe moralin familjar,…kjo nuk është veti e njerëzve të thjeshtë, të ndershëm dhe të dinjitetshëm të kësaj bote.
Bizarët e kastës politike me para po e blejnë çdo gjë, madje edhe njerëzit,…kanë shkuar aq larg me marrëzitë e tyre, duke përfituar nga gjendja e rënduar socio-ekonomike e shumicës së familjeve,…gjatë fushatave zgjedhore i blejnë votat e tyre me paratë e pista, duke i dhunuar materialisht shpirtërat e thyer e të pashpresë të popullatës së varfër në Kosovë.
Shitja e votës me para, është psikologji e robit
Nëse vërtetë, popullata shqiptare në Shqipëri dhe Kosovë e dëshiron ndryshimin substancial të kastës qeverisëse, nuk guxon t’i përseritë gabimet e së kaluarës; të mos e shet votën me para, të mos u besoj premtimeve plot gënjeshtra të kusarëve politik, të mos bien pre e mashtrimeve, e aq më tepër të mos bien pre e parave të pista që ju ofrojnë pushtetarët dhe të tjerët gjatë fushatave zgjedhore,…por të gjykojnë me logjikën e shëndoshë për një ardhmëri të sigurtë të së ardhmës së fëmijëve, nipave dhe mbesave të tyre në trojet stërgjyshore.
Shitja e votës me para, është psikologji e robit e jo e njerëzve të lirë, andaj vllëzër e motra shqiptare, mos lejoni robërimin edhe më tutje të shpirtërave tauj për para të pista të politikanëve të kriminalizuar dhe korruptuar deri në fytë.
Ju bëjë thirrje nga thellësia e shpirtit, mos i acaroni raportet vëllazërore dhe fqinjësore mes vete për interesa të kusarëve politik,…politikanët shkojnë e vijnë, raportet e forcave politike në vend ndryshojnë sipas raporteve të fuqive të mëdha dhe interesave personale të liderëve partiak.
Ta vëmë interesin shtetëror dhe kombëtar para cilit do interes tjetër partiak.
Vllëzër të një gjaku, të një gjuhe dhe një ashti që jemi, t’i bashkojmë mendjet dhe zemrat për shporrjen e së keqës nga trojet tona. T’u kthehemi vlerave tona sublime, thesarit të traditës dhe kulturës tonë shekullore,…të mos vrapojmë pas kulturave të huaja, të cilat nuk çojnë asgjëkundi, përveq degradimit kulturor dërgojnë drejt asimilimit të gjuhës dhe traditave të bukura shqipe.
Pas bashkimit shpirtëror, do të jetë i pashmangshëm bashkimi fizik i shqiptarëve në trojet etnike. Zoti i bekoftë shpirtërat e mirë të kësaj bote!
