Rama, Vucic dhe beteja për të fituar zemrën e një gruaje

E publikuar: 21/10/2016 15:33
Rreshtat+- AShkronjat+- Printo

Ka shumë gjëra që i ndajnë shefat e qeverive të Shqipërisë dhe të Serbisë. Por në luftën e tyre për të fituar zemrën e një gruaje, ata të dy janë të bashkuar.

Shumëçka e ndan Edin nga Aleksandri. Njëri është një ish militant partiak e tjetri në jetën e mëhershme ka qenë artist. Aleksandri është lehtë i prekshëm, Edi, nga ana tjetër, i do provokimet. Kjo e bën raportin mes tyre shpesh turbulent. Sepse, më në fund njëri është serb e tjetri shqiptar, shkruan gazeta NZZ, përmes korrespondentit të saj për Ballkan, Andreas Ernst. Përplasje ka rregullisht kur vjen fjala për Kosovën.

Por ata dy kanë edhe gjëra të përbashkëta: Të dy janë të gjatë nga dy metra dhe përtej, kësaj janë edhe të pajisur me një ego të theksuar. Kundërshtimet i përballojnë vështirë, para së gjithash gjatë punës, transmeton albinfo.ch. Të dy bëjnë punën e njëjtë: Aleksandar Vuçiç qështë kryeministër i Serbisë, Edi Rama kryeministër i Shqipërisë.

Por ajo që para së gjithash i bashkon ata është admirimi për një grua: për Angela Merkelin. Kjo mund të jetë e habitshme në dritën e simpatisë në rënie të kancelares te publiku dhe të kritikave të vazhdueshme të analistëve. Por, kush e hedh shikimin pak më larg nga përditshmëria gjermane dhe shikon nga Ballkani, sheh diçka krejtësisht tjetër: këtu kancelaria gëzon respekt dhe simpati te një shtresë e gjerë e popullit. Dhe, kur Aleksandri dhe Edi flasin për Angelën, aty s`ka asgjë tjetër veç shpalljeve të dashurisë.

Në bashkëbisedimin kokë më kokë në Security Forum në Beograd kjo tingëllonte në këtë mënyrë: Edi pyet: “Ku do të mbeteshin vlerat evropiane sikur në Berlin gjatë krizës së refugjatëve  të mos qeveriste Angela por një Orban?” Aleksandri ia kthen: “Ajo është e vetmja që mendon për ne. Ajo e merr telefonin kur ne kemi probleme, dhe na thotë se çfarë duhet të bëjmë”, përcjell albinfo.ch. Edi dëshiron të shtojë diçka por Aleksandri tashmë është në fjalën e tij: “Asnjë BE, asnjë komision, asgjë nuk mund ta zëvendësojë atë. Kur vjen puna deri aty, ekziston vetëm një emër: Angela!” Pastaj ai me zë më të ulët, vazhdon. “Njerëzit e mi më tërheqin vërejtjen: Shikoje se çfarë po ndodh me Angelën tënde në sondazhe…”. Edi e ndërpret: “Jo, jo, ajo do të zgjidhet sërish!”. Aleksandri sërish ia kthen: “Mua nuk më vjen turp. Çfarëdo që të ndodhë, unë qëndroj mbrapa kësaj.

Dhe pastaj fillojnë Aleksandri dhe Edi të zihen rreth Kosovës.